اعتقاد بر این است که شلیل یکی از قدیمی ترین میوه ها بوده و ظاهراً ۲۰۰۰ سال قبل در چین رشد می کرده است. تا اواخر دهه ۴۰ شلیلها سبز کم رنگ ، دارای اندازه ای کوچک و گوشتی سفید داشته اند. گوشت آن آبدار بود اما میوه ای بسیار ترد با هسته ای کم عمر محسوب می شد.

شلیل امروزه با کمک پرورش دهندگان و مدارس کشاورزی از اجدادشان فاصله بسیار زیادی گرفته اند. اکنون شلیها بسیار تطبیق پذیرند و در آشپزی کاربرد زیادی دارند.آنها چه بصورت پخته و چه خام جایگزین خوبی برایهلو هستند چون قبل از آماده سازی نیازی به کندن پوست آنها نمی باشد.

در حال حاضر بیش از ۱۵۰ گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظراندازه ، شکل ، طعم ، بافت و رنگ متفاوت هستند. انتظار می رود با معرفی دو یا گونه جدید شلیل در هر سال محبوبیت این میوه مداوم باشد.گونه های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیبا تر و عمر طولانی تر هسته در حال ارتقا می باشند.بسیاری از گونه های جدید که شما امروزه از آنها لذت می برید شاید در ۵ یا ۱۰ سال آینده دیده نشوند.
شلیل سرشار از ویتامین های C و A و بهترین میوه برای افراد گرمازده است.
بیش از ۱۵۰ گونه شلیل در دنیا وجود دارد. شلیل میوه بومی آسیاست. این میوه که هلوی بدون کرک نامیده می شود، از خانواده هلو است و طعمی شیرین تر از هلو دارد.
شلیل در پیشگیری از بروز بسیاری از بیماری های مزمن نظیر سرطان، دیابت و بیماری های قلبی عروقی که از مهمترین علل مرگ و میر هستند موٌثر است.
ویتامین C موجود در شلیل اثرات مفید در سلامت پوست، دندان و استخوان دارد. این میوه منبع بسیار غنی ای از بتاکاروتن است. بتاکاروتن با خاصیت آنتی اکسیدانی بسیار نیرومندی که دارد و با ارتقای سطح ایمنی بدن از بروز بسیاری از بیماری ها جلوگیری می کند.
یکی دیگر از خواص بتاکاروتن، جلوگیری از بروز بیماری های قلبی ـ عروقی است.
فیبر دیگر ترکیب قابل توجه در این میوه است که سبب کاهش سرعت جذب برخی مواد مغذی بویژه قندها می شود و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می دهد. مصرف شلیل می تواند در کنترل قندخون موٌثر باشد.